W meteorologii, Altocumulus castellanus lub Altocumulus castellatus to rodzaj chmury nazwany ze względu na jego przypominającą budowę wieżyczki, które falują w górę od podstawy chmury. Podstawa chmury może uformować się około 2 km n.p.g) lub nawet na wysokości 6000 metrów. Cechują się one zbliżonym wyglądem do chmur Cumulus congestus, ale na wyższym poziomie i ze zwałami połączonymi u podstawy.
Chmury castellanus są dowodem na niestabilność atmosfery w połowie wysokości. Mogą one zwiastować ulewny deszcz i burze. Jeśli konwekcja powierzchniowa może połączyć się z niestabilną warstwą środkowotroposferyczną, dalszy rozwój chmur Castellanus może wytworzyć chmury cumulonimbus.
Przykład chmur Altocumulus castellanus na fotografii w ciągu dnia. Źródło fotografii: Bidgee
Chmurom Altocumulus castellanus zwykle towarzyszą umiarkowane turbulencje, a także potencjalne warunki oblodzenia. Z tych powodów lot przez te chmury jest często unikany przez samoloty.
Są to chmury piętra średniego, o wyglądzie zbliżonym do chmury Cumulus mediocris. Formują na niebie połacie lub smugi z poletkami, które posiadają skłębienia. Co należy dodać skłębienia te dobrze obserwuje się, jeśli chmury znajdują się dość nisko nad horyzontem. Chmury Ac cas są pewną oznaką istnienia chwiejności w troposferze (zwykle o trybie uniesionym), ich występowanie (w szczególności we wczesnych godzinach rannych) może być oznaką zbliżającej się burzy.