CIN to energia hamująca konwekcje (CIN lub CINH) to liczbowa miara w meteorologii, która wskazuje ilość energii, która uniemożliwi paczce powietrza wzniesienie się z powierzchni do poziomu swobodnej konwekcji.
CIN jest ilością energii potrzebną do pokonania ujemnej energii wyporu, jaką środowisko wywiera na paczkę powietrza. W większości przypadków, gdy energia hamująca istnieje, obejmuje warstwę od ziemi do poziomu swobodnej konwekcji (LFC). Ujemna energia wyporu wywierana na paczkę powietrza jest wynikiem tego, że paczka powietrza jest chłodniejsza (gęstsza) niż powietrze, które ją otacza, co powoduje, że paczka powietrza przyspiesza w dół. Warstwa powietrza zdominowana przez CIN jest cieplejsza i bardziej stabilna niż warstwy znajdujące się nad nią lub pod nią.
Klasyczny przypadek Elevated Mixed Layer na diagramie Skew-T i duża energia hamująca konwekcje, 19 kwietnia 2011, 12Z dla Ft Worth

Sytuacja, w której mierzy się energie hamującą ma miejsce wtedy, gdy nad danym regionem powietrza znajdują się warstwy cieplejszego powietrza. Efektem obecności ciepłego powietrza nad chłodniejszą paczką powietrza jest uniemożliwienie wznoszenia się chłodniejszej paczki powietrza do atmosfery. W ten sposób powstaje stabilny region powietrza. Hamowanie konwekcyjne wskazuje ilość energii, która będzie potrzebna, aby zmusić chłodniejszą paczkę powietrza do wzniesienia się. Energia ta pochodzi z frontów, ogrzewania, nawilżania lub mezoskalowych granic konwergencji, takich jak granice odpływu i bryzy morskiej, lub unoszenia orograficznego.
Zazwyczaj obszar o wysokiej liczbie hamowania konwekcji jest uważany za stabilny i ma bardzo małe prawdopodobieństwo rozwoju burzy. Koncepcyjnie jest to przeciwieństwo CAPE.
Energia hamująca utrudnia powstawanie prądów wznoszących niezbędnych do wytworzenia pogody konwekcyjnej, takiej jak burze, które można śledzić w sezonie burzowym na naszym radarze. Chociaż, gdy duże ilości CIN są zredukowane przez ogrzewanie i nawilżanie podczas burzy konwekcyjnej, burza będzie bardziej poważna niż w przypadku, gdy CIN nie był obecny.
Przykład niewielkiej energii hamującej (CIN) na diagramie Skew-T z 20 lipca 2007, 12Z dla Wiednia

Energia hamująca konwekcje jest wzmacniany przez adwekcję suchego powietrza na niskich wysokościach i ochładzania powietrza przy powierzchni. Oziębienie powierzchniowe powoduje, że w górze tworzy się mała inwersja przykrywająca, pozwalająca na ustabilizowanie się powietrza. Nadchodzące fronty atmosferyczne i krótkie fale wpływają na wzmocnienie lub osłabienie CIN. Zawsze informujemy o warunkach utrudniających rozwoju burz w naszych prognozach pogody dla Polski.
CIN jest obliczany na podstawie pomiarów rejestrowanych elektronicznie przez Rawinsonde (balon meteorologiczny), który przenosi urządzenia mierzące parametry pogodowe, takie jak temperatura i ciśnienie powietrza. Pojedyncza wartość CIN jest obliczana z jednego wzlotu balonu. CIN jest wyrażany jako ujemna wartość energii. Wartości CIN większe niż 200 J/kg są wystarczające, aby zapobiec konwekcji w atmosferze.
CIN to efektywnie ujemna siła wyporu, wyrażona jako B-; przeciwieństwo dostępnej energii potencjalnej konwekcji (CAPE), która jest wyrażona jako B+ lub po prostu B. Podobnie jak w przypadku CAPE, CIN jest zwykle wyrażana w J/kg, ale może być również wyrażona jako m2/s2, ponieważ wartości te są równoważne. W rzeczywistości CIN jest czasami określana jako ujemna energia wyporu (NBE).