Mgła

Mgła jest zjawiskiem kojarzącym się z jesiennymi, chłodnymi porankami. Do powstania tego zjawiska dochodzi nie tylko jesienią, ale faktycznie, o tej porze roku warunki do powstania mgieł są w troposferze najlepsze.

Zjawisko mgły jest ściśle powiązane z wilgotnością powietrza oraz temperaturą punktu rosy, czyli temperaturą w której powietrze staje się w pełni nasycone parą wodną (wilgotność względna osiąga 100%). Jeśli temperatura powietrza spada poniżej temperatury punktu rosy dochodzi do kondensacji pary wodnej, a co za tym idzie powstania chmur. Wysokość na jakiej punkt rosy zrównuje się z temperaturą powietrza nazywamy poziomem kondensacji. Szczególnym przypadkiem jest, gdy poziom kondensacji przypada przy samej powierzchni ziemi. Wtedy mamy do czynienia ze zjawiskiem jakim jest mgła.

Mgła jest więc szczególnym przypadkiem chmury, której poziom kondensacji przypadł blisko powierzchni ziemi. Głównym zagrożeniem ze strony mgieł jest widzialność. W zależności od gęstości mgły (ilości skondensowanej wilgoci) mgły mogą ograniczać widzialność od kilkunastu do kilkuset metrów. Przyjęło się stwierdzenie, że gdy widzialność wynosi do 1000 metrów mówimy o mgle, jeśli widzialność jest powyżej 1000 metrów mówimy o zamgleniu. Strukturą mgła jest zjawiskiem bliźniaczym do chmury Stratus.

Mgła może występować zarówno w temperaturze dodatniej, jak i ujemnej. W przypadku występowania w temperaturach dodatnich mgła składa się z drobnych kropelek wody. Średnica kropelek wody sięga 50 μm. W metrze sześciennym mgły znajduje się od 200 do 600 kropli wody. Gdy kropelki wody we mgle łączą się ze sobą zwiększając swą objętość mgła może przekształcić się w opad drobnego, gęstego deszczu. W temperaturach ujemnych, mgła przyjmuje często postać drobinek lodu. Szczególnym zjawiskiem jest osad atmosferyczny powstały z mgły, gdy powierzchnia na której mgła osadza się ma ujemną temperaturę. Może wtedy dochodzić do groźnego oblodzenia. Czytaj najnowsze informacje ze świata pogody na naszej stronie głównej.