Burze superkomórkowe to najgroźniejsze zjawiska konwekcyjne występujące w Polsce. Mianem superkomórki burzowej określa się chmurę, która posiada własny mezocyklon, czyli rotujący prąd wstępujący. Parametrem w prognozach pogody, który określa potencjał do wystąpienia rotacji w chmurze burzowej jest SRH – Storm Relative Helcity. Jest to zdecydowanie parametr używany w prognozach na kilkanaście godzin w przód. Nie używa się go w prognozach długoterminowych.
Powyżej zdjęcie superkomórki burzowej. W lewej części burzy widać doskonale obniżenie (chmurę stropową). To tutaj rozpoczyna się kolumna prądu wstępującego. Kolumna ta rotuje zaciągając wilgoć z dolnych warstw troposfery ku szczytowi chmury burzowej. O tym, czy burza będzie miała w danym obszarze potencjał do wytworzenia takiego rotującego prądu wstępującego decyduje właśnie paramter SRH.
Jednym słowem, znając wartości parametru SRH synoptyk w prognozie pogody może określić czy burze w regionie mogą przyjmować postać superkomórek burzowych. Parametr SRH określany najczęściej na dwóch poziomach. Wartość parametru przekraczająca 150 m2/s2 na poziomie 0-1 km nad powierzchnią gruntu świadczy, że burza może wykształcić trąbę powietrzną. Parametr mierzony na wysokości 1-3 km odpowiada za potencjał wytworzeni rotacji w chmurze burzowej. Gdy parametr na wysokości 1-3 km przekracza 200 m2/s2 mówimy o potencjale do powstania groźnych superkomórek burzowych. Gdzie jest burza sprawdzicie zawsze w naszym radarze burz i opadów.